Armlehnstauhl „Schultenstauhl“
- Holt, anmalt
- ierste Hälft vun dat 19. Johrhunnert
- 120 bet 130 cm hoch
Pfostenlehnstäuhl gifft dat in den Westen vun Mäkelborg ofteins. Sei hüüren tau de Inrichtung vun de Buernstuuw un stahn meist an de Wand. Dor sitten de Huusherr, de Buer un ok siene Fru. De Buer sitt an de Stirnkant vun den langen Disch. Dat is dat Teiken dorför, dat em de Hoff hüürt. Wenn ein tau Besäuk kümmt, kann hei ‘n Iehrenplatz an‘n Aben kriegen. In de Volkskunn‘ warden disse Oort Stäuhl ok ofteins„Bruutstäuhl“ nömt. Dat gifft Stäuhl för Manns- un Frugenslüüd, wat‘n an‘n poor Exemplare rutkennen kann, wiel dor verschieden Sprüch inschnäden sünd. Meist is dat oewer de Stauhl vun den Huusvadder.
Ein besünners Exemplar is de Stauhl vun ein‘ Schulten (Baas vun ‘ne Dörpgemeind‘) ut Lockwisch in dat Fürstentum Ratzborg. De Stauhl is riek schmückt, dor is wat inschnäden mit ‘ne Saag, dörchbraken un dresselte Süülen un anner Zierraten sünd dor an. De Inschrift „Hans Hinerich Ohldörp. Den 24. November 1792“ wiest up de Buernfamilie Ohldörp in Lockwisch, de twüschen 1600 un 1924 ümmer dat Amt vun‘n Schulten hatt hett. Disse Stäuhl hebben de Buern nich sülwst makt, sünnern in Updrag gäben.
Text: O. B.