Kopp von einen Häkt (Esox lucius)

• 2004 in de Elw fungen
• De Fisch hett alltausamen 8 kg wagen.
• Afmätungen: 17 cm breit, 22,5 cm hoch, 25 cm deip

Dat Fischerieamt is in Boizenburg dat öllste Gewarf. Dat kümmt dordörch, dat de Stadt an de Elw licht. De Rechte dorup hett de meckelbörgsch’ Lannesherrschaft un de von ehr insett’ten Amtsfischer fischen mit dat "Herrenboot" up denn Strom. 1267 kricht de Stadt lübschet recht un dordörch dat städt’sche Fischeramt. De Fischers gahn von de Tiet an tausamen up Fang, œwer dat "Herrenboot" hett dat Privileg, œwerall frie tau fischen un ok as dat ierste Boot lostauführen. Babentau möten Fisch, up de all scharp wieren, för’n schmalen Taler an dat "Herrenboot" afgäben warden.

Nich blot de Fang, sünnern ok de Verkop wier rägelt. Nich all hebben sik alltiets doran hollen. De Kœk von de Lannesherrschaft steiht ümmer an de ierste Stell, denn kamen de Bewahners von Boizenburg un ierst denn kunn de Fischer up denn Markt verköpen. In de Mitt von dat 19. Johrhunnert brigt de Fischerie nich miehr väl in un de Grotherzog verköfft siene Fischerierechte 1870 an de Stadt. Dordörch dat väl mihr Schäpen up de Elw fohren, de Elw in de 1930er Johren reguliert ward un dorvun väl Fisch kaputt geiht, kann’n von de Fischerie nich mihr recht läben. De letzten Boizenburger Elw-Fischers künnigen ehren Verdrach mit de Stadt 1954, denn babentau is de Fluss nu ok noch Grenz worn. Ein Fischermuseum, dat an de ollen Traditschionen erinnert hett, is 2002 taumakt worn. Denn Bestand, dorbi twei Exponaten, œwernimmt dunn dat Heimatmuseum.