Schüttenkett

• Schüttenkett
• 1920/30er Johren
• 19 Anhängers
• up de Achtersiet beschräben
• 90 cm lang

Schüttenketten kriegen de Schüttenkönigs un den warden de niegen Ordens ümmer dortauhangt. An disse Kett sünd in de boebelste Reihg vun linksch nah rechtsch disse Ordens an: Ierste Pries Friehand gest. vun R. Nauditt Königsschoet 1933, Mäkelborgsche Meisterschaft Niegenbramborg 1927, Friehand Schüttengesellschaft 24. Juli 1928, Schiew Eikboom 1. Pries Rostock 1929, Meisterschaft Rostock 1929, Lütte Kaliber 5.8.1930, Gewerker-Schütten Wanner-Pokal 1929, 1. Pries Meisterschütt Güstrow 1931.

In de ünnere Reihg: III. Meisterschaft Friehandschütten Ges. 1931, Concordia, XX. Meckl. Landesschüttenfest Parchim 28.6.-1.7.25, Festschiew Düütschland 1926, XVIII. Düütschet Bundesscheiten München 1927, Meisterschaft Rostock 1926, Gesellschafts Scheiten 1926, 18. Düütschet Bundesscheiten München 1927, Friehand Schüttengesellschaft Rostock 1923, 21. Mecklb. Landes-Schüttenfest Niegenbramborg 18.-22.6.1927, Gewerker Schütten Friehand 1927.
Ierste Schüttengillen geef dat in Mäkelborg all 1514. De Schüttenverein vun hüüt hebben sick nah de Napoleonischen Krieg‘ Anfang 19. Johrhunnert grünnt. Dat Schüttenfest hett besünners in de mäkelborgschen Lüttstädt‘ grot Bedüden, wiel dat ‘ne Afwesslung in dat süss so traage un griese Läben is. 1865 schluten sick de Schütten in den Mäkelborgschen Schüttenbund tausamen, nahdem sick 1861 de Düütsche Schüttenbund in Gotha grünnt hett.

„Up so langwielige, traage Oort gahn de Daag so hen in so’n mäkelborgsche Lüttstadt up’n Land. (...) Oewer ein‘ Dag tahlt all dit Griese vun ein Johr ganz un gor trüch: de ‚Königsschoet’ in de Midd vun den Sommer. (...) Jedein lengt all nah die Tied vun den Königsschoet, de ümmer in Julimaand fieert ward, de up lahme Floegel ‘rankümmt. Dat griese Löschpapier vun dat „Intelligenzblatt“ vun’t Land bringt ‘ne mit nüüdliche Wüür schräben Inladung för de „Öllerslüüd vun de iehrenhaftige Zunft“ allerwärts hen, dat sei alle Mann dat Fest besäuken sallen. Dat is ein Daag vün Bedüden, wo de Nummer vun dit Blatt ankümmt in de Lüttstadt, vun de de Nam ünner de Inladung steiht. (...) Jedein täuwt nu all vull Lengen un Smacht. De Tied ward rümbröcht mit de nödigen Arbeiten un jede Hand pusselt noch hier un dor ‘rümme, bet tauletzt de Woch vergahn is un de Vörabend vun dat Fest anbraken. De Stadt süht denn ganz un gor anners ut un is mit den gewoehnlichen Olldag nich miehr tau verglieken. Schiethümpel, de dat Johr oewer up de Straten legen un üm de sick keinein schiert hett, sünd vun den „Magistratsweg“ verswunnen, dat de staatsche Ümtoch vun de Schütten nich in’t Dümmeln kümmt. (...) Allens is hüüt vull Hoeg un jedein hett sien Daun, denn morgen is ja de Königsschoet. Up de Straten laden de Lüüd lütte Buden up un bringen ehr nah den Brink, meist vör dat Duur, dicht bi dat staatsche Schüttenhuus. Dor warden denn Slickerkram, Bongers un kakelbunten Finzelkram, allens wat ein sick wünschen kann, verköfft.
(August Lewald: „Chronik der gebildeten Welt“ 1846)