Stammbauk mit ‘ne Indragung vun Philipp Otto Runge

• 1792
• ut dat Museum Wolgast utleihnt

Wo de Lüüd, "Poesiealbum" tau seggen, dat heit bi Facklüüd "Stammbauk". Vun dat 16. Johrhunnert an is dat Mod‘, handschräben Indragungen tau sammeln, besünners, wenn sei vun Respektspersonen stammen daun. In dat Stammbauk warden in de Studententied, as Erinnerung in de Familie orrer vun Frünnen un anner Lüüd, de’n leiw un giern hett, Texten vun Hand inschräben. Dat koenen iernsthaftig Läbenssprüch sien, ‘n lütten Gruß tau Erinnerung, ‘ne Läbensweisheit tau’n Schmüstern orrer ok ein Ratschlag vun einen Fründ. In dit Heft is dat allens moeglich. De Minschen ut de Familie un de gauden Frünnen bedanken sick meist mit Wüür un ‘n Bild bi denn, de dat Bauk hüürt, dorför, dat sei sick hier vereigen dörben. Ümmerhen is dat siehr persönlich un ward as ‘ne Iehr nahmen.

Dit Stammbauk hett för Wolgast ‘n besünnern Wiert, denn dor sünd väle bekannte Wolgaster Börger ut de Tied vun dat late 18. Johrhunnert in. Besünners is oewer, dat de Wolgaster Maler Philipp Otto Runge sick indragen hett. Hüürt hett dat Stammbauk Johann Thimetius Schiever, de dunn 15 Johren olt wier. 1793 hett sein Klassenkamerad Philipp Otto Runge ein sülwst schräben Gedicht indragen un mit Buntstiften ‘n Bild vun Wolgast teikent.

De 81 Papier-Duwwelsieden vun dat Bauk sünd in ein hollandsche Manufaktur makt. Blot up 22 Sieden is wat inschräben. Ünner ein Bild hett J.A. Schiever mit sienen Namen ünnerschräben.

In dat Stammbauk vun Schiever stimmt de Reihenfolg vun de Indragungen bi’t Dörchbläddern nich oewerein mit de Daten, wann sei inschräben sünd. De meisten, de indragen hebben, sünd Frünnen vun em. De Wichtigst is oewer sien Liehrer Ludwig Gotthard Kosegarten, denn kamen siene Klassenkameraden. Näben de Frünnen in den vördelsten Deil vun dat lütte Bauk hett hei ok fastleggt, dat sei ehre Bräuder un Schwestern sick indrägen sallen. Dat wiest, dat ok de Familien sick gaud kennt hebben. De Bräuder un Schwestern hebben ümmer an den Selbigen Dag indragen, man, wieder achtern in dat Bauk.

All tauhoop sünd de Indragungen so ut gaud ein Johr. Dat ierste is an denn 12.03.1792 inschräben, denn kamen 21 anner, de letzt Indragung is vun denn 28.03.1793.

"Viel schön ist Gottes Erde

Viel schön die freündliche

Im Blumen Krantz des Frühlings,

und im kristalnen Schnee;

Schön in des frühroths Gluthen

Schön in des Abends Tracht

Und schön im Sternen Mantel

Der feierfollen Nacht

Zum Andenken deines Freundes Philipp:Otto:Runge. ud des Winters

Wolgast den 27ten Martz 1792 1792"