In de DDR hebben väle dat Gefäuhl, dat sei dat uthollen koenen, wiel jedein ‘ne Arbeit hett, de Mannslüüd un de Frugenslüüd gliek behannelt warden un jedein sozial säker läben kann. In de Familie, in dat "Kollektiv" up Arbeit un ok in de Fründschaft, mit de ein‘ aktiv Kontakt hett, glöben de Lüüd tau jedein Thema dat seggen tau koenen, wat sei denken daun. Dat ein œwer doch ünner de politischen Œwerwachung steiht un beluert ward, hebben väle Lüüd afhakt. Jedein wull dat nahmaken, woans de Lüüd in’n Westen läben.
Rund üm de Städt wüüren Siedlungen as Plattenbuug anleggt, mit Schaulen, Kinnergordens, Dokters un Koophallen. So’n richtige Kern gifft dat in disse Siedlungen nich.
1989 wiest sick de Politik vun de SED wedder as Oss- un Äselkram un de Lüüd laten sick nich miehr verdummbüdeln un raupen: "Wi sünd dat Volk".
Demokratie un Marktwirtschaft bringen ein nieget Tausamenläben un Verstännigung twüschen de Minschen. Sei koenen up Reisen gahn, wohen sei willen. Œwer de niege Gesellschaft bringt ok, dat jedein miehr up sick allein stellt is un eigensüüksch taukehr geiht.
