1862 ward de Arwpacht vun Buernstäden in Mäkelborg-Schwerin tau‘n Gesetz. Dat de Buern sülwst irgendwat ehr eigen nömen koenen, kümmt meist in‘t Domanium taustann‘ , oewer blot as Bäudners orrer Hüüslers. De Lüüd bruuken näben de Wirtschaft ok ümmer noch ‘n Handwark üm sick wat dortau tau verdeinen. Väle koenen sick ok gor nich frieköpen. De Höff follen denn an de Gaudsbesitter, de denn miehr Ackerbuug bedrieben un grote Flächen Gräunland dorvun maken för Rindveih. De miehrsten Gäuder bedrieben Landwirtschaft up miehr as 100 ha. Dormit koenen sei sick gaud up‘n Markt instellen. Miehr as in den Dörchschnitt vun‘t Riek gifft dat hier Maschinen un Grotveih.
Anners is dat in‘t Ratz‘borger Land, dat tau Mäkelborg-Strelitz hüürt. Dor kümmt dat nich so tau Gaudswirtschaft un so blieben dor miehr Buern mit Kraasch erhollen.