Graniczny znak ostrzegawczy

• Blacha stalowa
• około 1980 rok
• szerokość: 48 cm

Szyldy umieszczano z reguły na plastikowych słupkach u góry pomalowanych na czerwono (w Bawarii na niebiesko). Bezpośrednio za nimi ciągnęła się linia graniczna oznaczona kamieniami granicznymi. Początkowo na tablicach widniał napis: „Halt/Hier/Zonengrenze/Bundesgrenzschutz” (Stop/Tutaj/Strefa graniczna/Straż graniczna), a od lat 70.: „Halt/Hier/Grenze/Bundesgrenzschutz” (Stop/Tutaj/Granica/Straż graniczna). Formy zapisu stosowano jednak w rożnych wariacjach.

Republika Federalna Niemiec nie stworzyła na granicy z NRD żadnych barier ani instalacji strażniczych. Z zachodnioniemieckiego punktu widzenia wewnętrzna granica Niemiec miała szczególny status prawny i traktowana była, jako otwarta. Mieszkańcy i odwiedzający mieli możliwość swobodnego przemieszczania się w strefie przygranicznej. O samej granicy byli oni informowani za pomocą znaków ostrzegawczych.