Prom kolejowy: maszyna parowa

• Długość: 36,46 m

Ostatni jednotorowy parowy prom kolejowy tego typu kotwiczy na nabrzeżu muzealnym w Wolgast w pobliżu Mostu Amazonek. Ówczesne połączenie promowe nie odbywało się jedynie między Stralsundem a Altefähr, ale także ze Świnoujściem oraz do 1990 roku z Wolgast. W czasie II wojny światowej służył, jako lodołamacze i transportował na zlecenie Wojskowego Instytutu Badawczego (Heeresversuchsanstalt) z Peenemünde rakiety V-2. Wysadzeniu statku pod koniec wojny zapobiegł jego kapitan – Rudolf Kleiner. Dla miasta Wolgast, gdzie jednostka służyła jako ostatnia, zachowanie tego historyczno-technicznego zabytku jest obowiązkiem. Właścicielem zabytku jest stowarzyszenie, któremu miasto pomaga. Grupa entuzjastów angażuje się w zachowanie i przyszłe wykorzystanie jednostki poprzez własne pomysły, energie i oddolne inicjatywy. Kajuta kapitańska, mesa, mostek oraz przede wszystkim maszynownia są już udostępnione do zwiedzania.

Statek zbudowano w 1890 roku w stoczni Schichau w Elblągu. Ma on 9,80 m. szerokości i zanurzenie w przypadku pustej ładowni do 1,23 m. Posiada dwie maszyny parowe, które umożliwiają podróż z 3 samochodami oraz 300 osobami na pokładzie z prędkością 8 węzłów. Szczególnym detalem maszynowni jet dwustopniowy, tłokowy silnik parowy o mocy maksymalnej wynoszące 112 koni mechanicznych, czyli 83 KW.