Historyczny atlas regionu

Słowiańskie grupy etniczne lub plemiona żyły w mniejszych społecznościach wiejskich od około 500 roku w siedliskach bez jasno określonych granic w sąsiedztwie grodów obronnych. W ostatniej fazie samodzielności, w XII w., założyli oni wzdłuż wybrzeża Bałtyku wczesnomiejskie osady handlowe. Ich nazwy zostały przekazane w formie pisemnej przez chrześcijańskich imigrantów. Nazwy miejscowości kończące się na "ow", a na wyspie Rugii na "vitz", są pochodzenia słowiańskiego.

W wyniku drugiego podziału kraju związkowego Meklemburgii w 1621 roku powstały Meklemburgia-Schwerin i Meklemburgia-Güstrow. Obaj regenci noszą tytuł "Książę Meklemburgii". Sprawami prawa i kościoła obaj zarządzają wspólnie. Książęta, rycerstwo, miasto Rostock oraz miasta Parchim i Neubrandenburg tworzą "Związek Krajów Związkowych". Księstwo Pomorskie wygasa dynastycznie w 1637 roku, po wielu podziałach ziem.

Po zakończeniu wojny trzydziestoletniej ziemie pomorskie przypadają Szwecji. W 1648 roku meklemburskie terytoria Wismaru, Poel i Amt Neukloster również stały się szwedzkie.

Podczas "trzeciego podziału Meklemburgii" w 1701 roku Meklemburgia-Schwerin zostaje znacznie powiększona, a Meklemburgia-Strelitz otrzymuje ziemię ratzeburską wokół Schönbergu. Neustrelitz pojawia się jako planowana nowa stolica. Utrzymano "Związek Krajów Związkowych", który w 1755 roku przyjął "Landesgrundgesetzlicher Erbvergleich".

Po wojnie północnej regiony wokół Demmin, Anklam, Szczecina, Wolina oraz wyspa Uznam przypadają Prusom. Nadano im nazwę "Pruskie Pomorze Zachodnie". Na wschód od tego obszaru tworzy się Pruskie Pomorze Tylne (Prussian-Hinterpommern).

W 1803 roku szwedzkie tereny wokół Wismaru i samo miasto zostają zwrócone Meklemburgii na mocy 100-letniej umowy dzierżawy, której Szwecja zrzeka się w 1903 roku. Po ostatecznej klęsce Napoleona, na Kongresie Wiedeńskim w 1815 roku Prusy otrzymują pozostałe szwedzkie terytoria na południowym wybrzeżu Bałtyku i tworzą okręgi administracyjne Stralsund i Szczecin w prowincji Pomorze.

Po zakończeniu II wojny światowej powstaje kraj związkowy Meklemburgia-Pomorze Przednie (od 1947 roku tylko Meklemburgia), z 20 powiatami i pięcioma niezależnymi miastami. Wszystkie tereny na wschód od Odry, w tym miasto Szczecin, przypadły Polsce. W 1952 roku w NRD zostaje utworzony okręg Rostock na wybrzeżu Bałtyku, charakteryzujący się przemysłem morskim i turystyką, oraz okręgi rolnicze Schwerin i Neubrandenburg z 29 powiatami. Dołączono brandenburskie powiaty Perleberg, Templin i Prenzlau.

Kraj związkowy Meklemburgia-Pomorze Przednie stał się częścią Republiki Federalnej Niemiec w 1990 roku, a Schwerin, stolica kraju związkowego, jest siedzibą parlamentu i rządu. Trzy brandenburskie powiaty Perleberg, Templin i Prenzlau, które w czasach NRD były przypisane do powiatów Schwerin i Neubrandenburg, stają się częścią Brandenburgii. Po kilku reformach powiatowych w 2012 roku powstaje sześć powiatów i dwa niezależne miasta Rostock i Schwerin.