Wielkie kamienne grobowce oraz wały zamkowe pozostają najstarszymi świadectwami architektonicznymi w Meklemburgii. W średniowieczu północnoniemiecki gotyk ceglany usamodzielnił się, w odróżnieniu od późniejszych epok. Dzięki Fritzowi Reuterowi w XIX wieku usamodzielnił się także język dolnoniemiecki jako język literacki. Około 1900 roku nad Bałtykiem i w Schwaan powstały centra artystyczne, dzięki malarzom plenerowym. W pierwszej połowie XX wieku dzięki Ernstowi Barlach, sztuka rzeźbiarska otrzymała artystę wyjątkowego.
Wszystkie inne formy sztuki podlegały krajowym i międzynarodowym trendom.
