Przystąpienie do Związku Północnoniemieckiego na przełomie 1867 i 1868 roku oraz Unii Celnej oznaczało koniec niezależności meklemburskiej. Ustawa o swobodzie przemieszczania się z 1868 roku gwarantowała dowolność w wyborze miejsca zamieszkania. W 1869 roku ustawa o handlu zniosła obowiązek cechowy.
W 1871 roku Meklemburgia stała się częścią Cesarstwa Niemieckiego. Małżeństwa cywilne oraz wolność wyznania stały się od 1874 roku prawem. W Meklemburgii istniała w tym czasie umiarkowana liberalna opozycja. Partia socjaldemokratyczna zyskiwała na popularności.
Niemieckie Towarzystwo Kolonialne od 1886 roku aktywnie działa w regionie. Jego prezydentem w 1895 roku zostaje książę Johann Albrecht zu Meklemburg. Unia krajów związkowych pozostaje nienaruszona.