W VIII i IX wieku Słowianie połabscy utworzyli federację plemienną Obodrytów na zachodzie oraz Wieletów (Luciców) na wschodzie. Centrami ich władzy były grody, gęstą siecią pokrywające cały kraj. Podczas gdy Wieleci uwikłani byli w liczne konflikty, Obodryci około 1100 roku utworzyli wczesne państwo feudalne rozciągające się od wschodniego Holsztynu po Odrę, z Meklemburgią jako centrum. Saski książę Henryk Lew (1129-1195) od 1142 roku systematycznie podbijał kraj obodrycki.
W 1154 roku książę otrzymał od cesarza prawo mianowania biskupów. W 1160 roku Henryk Lew pokonał księcia obodryckiego Niklota, a w 1164 roku ostatnie wolne plemiona. Następnie założył hrabstwo Schwerin, a w jego stolicy utworzył biskupstwo. Synom Niklota – Przybysławowi (twórcy dynastii książęcej) oraz Warcisławowi – Henryk Lew oddał podbite ziemie w lenno.
