W 1806 roku Napoleon Bonaparte starając się zmusić Anglię do uległości wprowadził tzw. blokadę kontynentalną. Brytyjskie towary, które znalazły się w Meklemburgii zostały skonfiskowane. Wymiana handlowa z Wielką Brytanią, a także rybołówstwo na Bałtyku zostały zakazane. Port w Warnemünde zostaje zamknięty. Działania te powodują zapaść gospodarczą. Po wojnach wyzwoleńczych przeciwko Napoleonowi, gospodarka regionu powoli się odbudowuje. Najważniejszym działaniem pozostaje inwestycja w infrastrukturę, poprzez budowę umocnionych dróg. Rozbudowany system bankowy oraz kas oszczędnościowych rozwija się jako nowa forma gospodarki.
Rzemiosło i przemysł 1800 - 1850
Na osi czasu przez ten temat
Szyprowie ze Stralsundu wykorzystują prawo do przewożenia angielskich towarów pod banderą szwedzką. Reszta regionu cierpi pod ciężarem wojny. Po zwycięstwie nad Napoleonem gospodarka powoli wraca do normy. Wielu marynarzy wyemigrowało w tym czasie do Szwecji. Bankowość kwitnie. W latach 1821-1828 w Świnoujściu, Szczecinie, Stralsundzie i Greifswaldzie powstają kasy oszczędnościowe.
Książę Wilhelm Malte zu Putbus rozbudowuje swoja rezydencje w Lauterbach w nowoczesny kurort nadmorski.
Rewolucja przemysłowa powoli nabiera tempa. W Torgelow i Ueckermünde powstają królewsko-pruskie huty żelaza. Od 1834 roku kupcy z miast położonych nad jeziorami otrzymują koncesje w ramach pruskiego Związku Celnego. W latach 1816-1831 następuje silna rozbudowa infrastruktury transportowej, przy czym Pomorze Nowe pozostaje w tyle. Gwałtowny rozwój Szczecina dzięki przemysłowi i rozbudowa miasta do roli twierdzy, wywiera wpływ na cała okolicę. W 1843 roku otwarto linię kolejową do Berlina.