Duńska królowa Małgorzata jednoczy Danię, Norwegię i Szwecję w Unii Kalmarskiej. Jej wnuk książę pomorski Eryk zostaje w 1412 roku następcą tronu. W 1449 roku wraca jednak na Pomorze. Rozdrobnienie kraju osiąga swój szczyt.
Stralsund rozrasta się do 13 000 mieszkańców. Barth, Wolgast, Anklam i Demmin to również miasta hanzeatyckie. Synowie rzemieślników uczą się czytania, pisania i arytmetyki w prywatnych szkołach pisania.
Szlachta umacniała swoją pozycję i zyskiwała prawa takie jak patronat kościelny, ściąganie podatków, sądownictwo i nadzór nad pracą fizyczną.
Zakłady wytapiające smołę wycinają lasy bukowe, aby produkować smołę jako środek uszczelniający i smar. Zakłady węglowe przetwarzają drewno na węgiel drzewny. Dalsze niszczenie lasów powodują pożary.
Tak zwany "Kindelbier" na chrzciny, zaręczyny i wesela lub pogrzeby to okazje do rodzinnych spotkań. Urodziny nie są obchodzone. Modny ubiór jest wyrazem statusu społecznego w miastach.
Sprzedaż odpustów, świeckie życie duchownych i przemoc prowadzą do krytyki tych stanów. W 1407 roku włodarz kościelny ze Stralsundu plądruje ziemie poza miastem. Mieszkańcy Stralsundu skazują z tego powodu trzech księży na śmierć przez spalenie.
Żywność odpowiada lokalnym produktom rolnym. Import przypraw jest drogi.
