Głównym skutkiem okresów lodowcowych lub zimnych około 18.000 lat p.n.e. w Meklemburgii jest "Wewnętrzna Bałtycka Morena Główna" na odcinku od Wismaru do Waren i Woldegk.
Plemiona germańskie - Lombardowie, Warnowie i Semnowie pozostawiają po sobie duże kamienne groby. Kolejne plemiona słowiańskie od VII wieku uprawiały rolnictwo i hodowlę zwierząt na wykarczowanych terenach osadniczych. Znają wielopolowe uprawy, drewniane pługi hakowe i handel ze Skandynawią. Żyją w związkach wioskowo-rodzinnych i czczą różnych bogów w ośrodkach kultowych. Zmarli otrzymują groby ciałopalne, a czasem także przedmioty do pochówku. Wały zamkowe to ośrodki Obotrytów na zachodzie i Lutizenów na wschodzie. Nakon uważany jest za najpotężniejszego księcia słowiańskiego w X wieku.
Od 1142 roku tereny te podbił książę saski Henryk Lew, w 1164 roku pokonał Obodrytów i założył hrabstwo Schwerin. Oddaje duże części ziemi w lenno słowiańskiemu księciu Pribislawowi. Imigranci z Dolnej Saksonii, Westfalii i terenów Dolnego Renu-Flandrii zakładają wioski kopytników (tzw. Hufendorf). Ważną innowacją jest wózek lub pług odwracający glebę.