In de DDR-Tiet hüren Wiehnachtsfieern för de Kinner von de Arbeitslüd fast tau dat Johresprogramm von Betriebe un anner Inrichtungen. De Betriebsgewerkschaftsleitungen, de ok denn „Schlœtel“ för de Kultur- un Sozialkass’ hebben, bereiten allens vör un betahlen denn Spåß ok. De Gåwen för de Kinner stüern de Öllern vör de Fieer denn Wiehnachtsmann tau. Hei œwergifft sei denn an de Gören, nich, åhn sei tau låben orrer tau wohrschugen. Dat dat ’n christlich Fest is, wat mit Christus siene Gebuurt wat tau daun hett, möten sik all verkniepen. Dat will keinein hüren un so secht dor denn ok keinein miehr wat von.
Drei Wiehnachtsmänner von Papp, Lackpapier un Filz, üm 1920
De Wiehnachtsmänner sünd båben un in de Stäwel ut Lackpapier. Sei drägen ’n inschniechten Wiehnachtsboom in de Hand. De ein’ böhrt denn Wiesfinger nå båben, as wull hei de Kinner wohrschugen. De anner hett ’n Sack mit Appels un mit Gåwen. De Mäntel sünd ünnen mit Filz up de Papp bekläft. Mit so’n lütt Ooch kunnen sei an denn Dannenboom hangt warden.
(sammelt von Henry Gawlick)
